Overgang rood/oranje/ groen naar open toernooien is te groot

door: Johannes Zwart, ouder van drie enthousiaste Tenniskids

Graag deel ik via dit blog met jullie een overpeinzing die al wat langer bij me leeft. Als je het leuk vind kun je reageren onderaan dit blog of op facebook.

De gedachte komt voort uit de ervaringen die ik tot nu opdoe in het circuit van het wedstrijdspelen/toernooien o.a. van mijn kinderen en de relatie die ik leg bij de tennissport in het algemeen.

De overgang van rood/oranje/groen toernooien naar open toernooien is een grote stap.

Wat ik zie is dat de overstap van de rood/oranje/groen toernooien naar open toernooien een grote stap is. En dan doel ik vooral op de deelname. Bij R/O/G toernooien heb ik ervaren dat er veel opkomst is toen mijn dochters speelden en dat heb ik ervaren als zeer positief zowel voor de sport op zichzelf als voor de kinderen die er aan meedoen. Het is een leuke happening met volle zalen althans in Meppel. Mijn constatering hierbij is dat er veel kinderen graag zo’n wedstrijdje willen spelen. Dat is leuk en goed voor de tennissport in het algemeen. Die grote deelname zie je ook terug bij de deelname aan de voorjaars- en najaarscompetitie. Daar geven zich gewoon ontzettend veel teams voor op. Wat dat betreft zou je kunnen zeggen dat R/O/G een goede opzet is.

Matige tot slechte belangstelling open toernooien

Kijk je dan vervolgens naar de volgende fase dwz de open toernooien dan constateer ik daar juist een matige tot slechte belangstelling. Sommige toernooien lopen lekker maar dat zijn juist de toernooien waar een groter aantal spelers zich al gemeld hebben of de toernooileiding in staat is lokale spelers in te schrijven. Een paar toernooien lopen gewoon helemaal niet. Dat zag je ook bij de ster-toernooien. Een aantal zijn gewoon niet doorgegaan vanwege te weinig deelname. Kijk naar Molen toernooi of duggy toernooi nylan. Vorig jaren werden deze toernooien nog goed bezocht.

Ik ken natuurlijk niet de reden daarachter maar kan alleen hierbij in eerste instantie mijn eigen overwegingen als uitgangspunt nemen. 

Grote opgaaf

Het is voor mij een grote opgaaf om voor een dergelijk toernooi een complete week te reserveren (qua werk) of vrij te houden. Met twee werkende ouders en drie kinderen in ons geval met tal van activiteiten is dat gewoon best veel gevraagd.

Soms kun je dat regelen maar dan snap je ook wel dat je niet een toernooi gaat uitzoeken dat te ver is of te sterk bezet is. Je wordt dus behoorlijk selectief. Met andere woorden: Je gaat dus niet een (steeds) sterk bezet toernooi in Leeuwarden/Groningen spelen waar je veel reistijd hebt, een (zeer waarschijnlijke) verliespot gaat spelen en waarbij je dan gechargeerd (voor een binnentoernooi) ruim € 17,- moet betalen voor 1 partij... Als andere ouders ook zo selectief zijn dan heb je dus weinig deelname aan zo’n toernooi. 

Het moet anders...

Kortom ik denk dat het anders moet en pleit voor een gemakkelijker manier om deel te nemen aan dit soort toernooien. Daarbij ligt voor mij de sleutel in kortere wedstrijden en een snellere puntentelling. Daar raak ik steeds meer van overtuigd. Concreet denk ik dan minimaal aan: sets tot 4 met afsluitende tie-break voor 5-4, beslissend punt systeem altijd en derde set super tiebreak. Je ziet deze ontwikkeling ook in andere sporten terug. Het wordt hierdoor sneller en attractiever wat kan leiden tot meer deelname en ook kijkerspubliek. Voorbeelden: 1) volleyballers scoren nu op elk punt en ook net service is punt. 2) De snowboard cross was een van de meest interessante onderdelen bij de OS. Spectaculair, snelle omlopen, afvalsysteem en je kunt blijven zitten voor een volgende heat. 4) Daar tegenover: de finale Djokovic tegen Nadal op de Australian open van 6 uur of zo was natuurlijk spectaculair maar stel dat alle wedstrijden zo lang duurden als bijna een complete werkdag...... daar gaat toch niemand meer voor zitten kijken, dat lijkt me niet meer van deze tijd. Het moet volgens mij juist allemaal sneller.. Maar goed nu raak ik een beetje de hoofdlijn kwijt.

Met kortere wedstrijden heb je veel voordelen:

• Als wedstrijdleiding kun je meer partijen op een dag spelen;
• Je hebt dus minder wedstrijddagen nodig; (of je kunt grotere schema’s spelen)
• Deelnemers kunnen het toernooi dus in minder tijdbeslag spelen; ipv hele week bijvoorbeeld vanaf woensdag of voor kinderen (woensdag + weekend!)
• Ouders/begeleiders hoeven minder tijd te reserveren; leidt tot meer deelname
• Kinderen kunnen gemakkelijker twee of meer wedstrijden per dag spelen; je kunt zelfs een complete poule laten afspelen op 1 dag waarvan 1e twee doorgaan;
• Dat betekent dat je gemakkelijker bereid bent verder te rijden; elke dag op en neer voor 1 wedstrijd is best bewerkelijk; dus meer deelname
• Finaledagen worden interessanter omdat er meer publiek blijft hangen ipv alleen diegene die nog finale moeten spelen; is leuk.
• Het spel wordt interessanter voor algemene toeschouwer.
• Voor 10-jarigen geen volledige derde set meer bij 28 graden of meer  (ervaring dit jaar); een volledige derde set voegt volgens mij niets toe tov een super-tiebreak.
• Doordat het interessanter/gemakkelijker wordt om mee te doen, krijg je meer deelnemers en worden de toernooien sowieso interessanter; goed voor de breedte maar naar mijn mening uiteindelijk ook voor de top;
• En dan nog iets over het grote verschil tussen top en breedte: je moet volgens mij de schema’s zo in elkaar zetten, dat de top via bye-principes pas later in het hoofdschema hoeft te verschijnen en de breedte eerder in de week bepaalt met onderlinge wedstrijden (dus zonder de betere spelers) wie tegen de top speelt. Zie voorbeeld district Friesland: de nummers 1 en 2 kwamen pas in de halve finales aan bod. Twee andere poules leverden de tegenstanders op. Zo’n indeling pakt voor iedereen eigenlijk goed uit zowel voor de iets mindere spelers als de betere spelers. 

Nadelen zijn er ook wel natuurlijk:

• stel je speelt 1 wedstrijd en je verliest dan kun je snel klaar zijn; (daarvoor zou je dan met poules kunnen werken op 1 dag)
• je spelers die op conditie wedstrijden kunnen winnen, worden hiermee beperkt. (maar dat gaat om enkele; de bond zal juist de andere competenties van de spelers willen zien doorkomen)

Meer voordelen dan nadelen

Al met al denk ik dat de voordelen ruimschoots opwegen tegen de nadelen. Feitelijk zijn het al de componenten die bij R/O/G toernooien aan de orde zijn. Dat is echter nog meer concurrerend omdat het op 1 dag plaatsvindt (en dus maximaal planbaar). De meeste partijen hebben gewoon geen 6 games nodig om tot een beslissing te komen, 4 levert net zo goed een beslissing op.

Ik wilde deze gedachte gewoon eens kwijt. Ik snap ook wel dat zaken niet zo maar zullen veranderen. Maar als experiment is het misschien wel eens leuk om te proberen. Ik heb vooral de jeugdtoernooien in gedachten, maar eigenlijk kan het net zo goed voor senioren toernooien gaan werken.

Ik denk wel dat het belangrijk is om brede participatie te stimuleren. In mijn beleving is de tennisport namelijk qua breedte aan het vergrijzen en bij de jeugd aan het “professionaliseren”. Beide leiden tot een lagere participatie van tennissers in de breedte. Met professionaliseren bedoel ik dat je steeds ziet dat aan de onderkant de jonge tennissers ziet afvallen wat wordt ingegeven als ze het gevoel krijgen niet goed genoeg (meer) te zijn. Dat is natuurlijk jammer, want dat heeft een op zich zelf versterkend effect omdat daarna ook weer iemand stopt. Op die manier krijg je een steeds kleinere groep (maar wel betere groep) maar volgens mij is dat voor de sport zelf funest omdat je de breedte van de sport verlies.

Voor zover. Er valt denk ik nog genoeg over te zeggen en te filosoferen. Maar eerst maar even zo.

Met vriendelijke groet,

Johannes Zwart